Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στην εφημερίδα "Η Αξία"
Τους τελευταίους μήνες, η παγκόσμια ανθρωπότητα, βιώνει την
μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην ιστορία της. Κάποιοι βεβαίως
ιστορικοί, μπορούν να αναφερθούν στην παγκόσμια οικονομική κρίση του
1929, την γνωστή ως «Οικονομικό Κράχ», όμως θα θυμίσουμε ότι εκείνη η
κρίση, μάλλον ήταν ένα τοπικό κυρίως οικονομικό φαινόμενο των Ηνωμένων
Πολιτειών Αμερικής.
Σήμερα, με τις νέες τεχνολογίες, με την παγκοσμιοποίηση του
εμπορίου και των εμπορικών συναλλαγών, με την αλληλεξάρτηση των
οικονομιών όλων των χωρών, η οικονομική κρίση, που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ
σαν ένα τοπικό φαινόμενο έχοντας σχέση κυρίως με τη χορήγηση επισφαλών
στεγαστικών δανείων από τις Τράπεζες των ΗΠΑ και τα προϊόντα υψηλού
επενδυτικού ρίσκου (τοξικά προϊόντα) των επενδυτικών τραπεζών, ήδη έχει
επεκταθεί από τη μία ως την άλλη άκρη του κόσμου και τα συμπτώματα της
είναι πλέον παντού φανερά.
Έτσι είδαμε ήδη τράπεζες-μεγαθήρια, όπως για παράδειγμα η επενδυτική
τράπεζα των ΗΠΑ LEEMANS BROTHERS -4η μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα στον
κόσμο- να καταρρέει, ασφαλιστικές εταιρείες κολλοσούς -όπως η AIG- να
κλονίζονται, οικονομίες χωρών να καταρρέουν ή να κινδυνεύουν άμεσα με
κατάρρευση, όπως της Ισλανδίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ουγγαρίας,
της Τσεχίας, της Τουρκίας και άλλων χωρών, η ανεργία να ξεπερνάει κάθε
παγκόσμιο προηγούμενο, ενώ παράλληλα παρατηρούμε να δημιουργείται μια
νέα κατηγορία πολιτών, οι νεόπτωχοι, άνθρωποι που μέχρι πριν λίγους
μήνες τα είχαν όλα, εργασία, σπίτια, κοινωνική ζωή, ενώ τώρα,
αναγκάζονται να δίνουν αγώνα για την ημερήσια επιβίωση τους.
Φυσικά κανείς λογικός άνθρωπος, μπροστά σε αυτήν την τεράστια
παγκόσμια οικονομική κρίση, δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν υπάρχει
επηρεασμός και της Ελληνικής Οικονομίας. Είναι «ηλίου φαεινότερων», ότι
η Ελληνική Οικονομία αντέχει.
Αντέχει χάρη στην πολιτική που ακολουθήθηκε από την Ελληνική
Κυβέρνηση τα 5 προηγούμενα χρόνια, μια πολιτική νοικοκυρέματος της
οικονομίας, που οδήγησε σε σημαντική μείωση του Δημοσιονομικού
Ελλείμματος και του Δημόσιου Χρέους, σε σημαντικούς ρυθμούς αύξησης της
Ανάπτυξης, σε εντυπωσιακή μείωση της ανεργίας.
Μπροστά στην πρωτοφανή οικονομική κρίση, της οποίας οι επιπτώσεις
γίνονται σταδιακά εμφανείς και στην χώρα μας, η Ελληνική Κυβέρνηση,
έγκαιρα και υπεύθυνα, επεξεργάσθηκε και υλοποιεί ένα Εθνικό Σχέδιο για
την αντιμετώπιση της Οικονομικής Κρίσης. Ένα εθνικό σχέδιο που έχει δύο
άξονες εφαρμογής του:
αφενός στις επιχειρήσεις και στην αγορά, με χρηματοδότηση τους
μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος (τράπεζες) με 28 δις ευρώ φθηνό
και ζεστό χρήμα για να μην «στεγνώσει» η ρευστότητα της αγοράς, αλλά
και άτοκα δάνεια για κεφάλαιο κίνησης στις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις
-για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας- μέσω του ΤΕΜΠΜΕ, αφετέρου με
στήριξη των νοικοκυριών, και κυρίως των κοινωνικά αδύνατων ομάδων, όπως
για παράδειγμα των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των ανέργων,
των μονογονεϊκών οικογενειών και άλλων κοινωνικών ευπαθών ομάδων του
πληθυσμού, που όπως είναι κατανοητό βιώνουν ή θα βιώσουν πιο γρήγορα
τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Χαρακτηριστικά θυμίζουμε μερικά
από τα μέτρα που έχουν υλοποιηθεί ή ήδη υλοποιούνται για αυτές τις
ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως τα έκτακτα επιδόματα στους ανέργους,
τα επιδόματα θέρμανσης, τις χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας μέσω ΟΑΕΔ,
την προστασία του συνόλου των καταθέσεων των Ελλήνων πολιτών, την
προστασία των δανειοληπτών και φυσικά αρκετά άλλα.
Επομένως, χάρη στην συνετή οικονομική πολιτική που στην τελευταία
πενταετία η Ελληνική Κυβέρνηση ακολούθησε, χάρη στην έγκαιρη-έγκυρη-
υπεύθυνη πολιτική του σχεδιασμού και της υλοποίησης ενός πραγματικά
Εθνικού Σχεδίου για την αντιμετώπιση της Κρίσης στην Οικονομία,
εκφράζουμε τη βεβαιότητα ότι η κρίση αυτή στη χώρα μας, θα έχει τις
λιγότερες δυνατόν επιπτώσεις. Όμως η κρίση αναμφίβολα θα μας αγγίξει
όλους, γι΄ αυτό όλοι μας οφείλουμε να είμαστε συνετοί, υπεύθυνοι, να
επιδεικνύουμε κοινωνική ευθύνη και αλληλεγγύη, προτάσσοντας έστω για
μια φορά το «εμείς» πάνω από το «εγώ».
